PARIJS – Jayson Tatum stond zaterdagavond in het laadperron van de arena, met een Olympische gouden medaille om zijn nek gedrapeerd en talloze flessen champagne die op hem wachtten, en beantwoordde vragen over zijn persoonlijke teleurstelling en zijn moeder die hem op sociale media verdedigde.
Dit had de Zomer van Tatum moeten zijn, en was dat in veel opzichten nog steeds. Zijn eerste NBA-kampioenschap met de Boston Celtics. Een contractverlenging van $ 314 miljoen. De geboorte van zijn tweede kind. En ja, een tweede gouden medaille op evenveel Olympische Spelen, dit keer als lid van misschien wel het beste team dat ooit is samengesteld.
Maar Tatum’s rol aan de rand van de rotatie van Team USA was niet een rol die hij gewend was, of waar hij niet op voorbereid was, en de twee wedstrijden die hij niet speelde tijdens de Amerikaanse run naar goud zorgden voor groot nieuws en verhitte debatten thuis.
“Ik blijf proberen te zeggen: ik probeer het niet over mij te laten gaan, alle verhaallijnen van de afgelopen dagen – we hebben gewonnen”, zei Tatum na de overwinning van de Amerikanen in 1998 op Frankrijk, waarin Tatum deed spelen en droeg twee punten en drie rebounds bij in elf minuten. “We wonnen een gouden medaille, en dat was het belangrijkste.”
Omdat ze hebben gewonnen, is het debat betwistbaar. De geschiedenis zal de Amerikaanse coach Steve Kerr gunstig beoordelen omdat hij dit team heeft geleid zoals hij deed, omdat hij Devin Booker als starter over Tatum had gereden, omdat hij Derrick White als aanvalsverdediger vanaf de bank had gebruikt totdat de Amerikanen tegen Frankrijk speelden, toen Tatum langer was waardevoller voor het team dan wat White als eerste verdediging bracht.
Als de Amerikanen deze zomer op enig moment hadden verloren, en vooral in de medaillerondes, met Tatum op de bank, dan zouden de leidinggevenden van Kerr en Team USA verpletterd zijn geweest door de kritiek omdat ze geen grotere rol hadden gevonden voor iemand die een primeur was. -team All-NBA selectie drie jaar op rij.
Maar ze verloren niet, dus de argumenten en de take doen er niet meer toe. Wat nu echter van cruciaal belang is voor het Amerikaanse herenbasketbal, is hoe Tatum zich voelt. Omdat het programma hem nog steeds nodig heeft en zal hebben.
“Het was een moeilijke persoonlijke ervaring op het veld, maar ik ga geen enkele beslissing nemen op basis van emoties”, zei Tatum. “Als je mij nu zou vragen of ik in 2028 zou spelen, dan is het over vier jaar, en dan zou ik de tijd moeten nemen om daarover na te denken. Ik ga dus geen enkele beslissing nemen op basis van hoe deze ervaring was of hoe ik me individueel voelde.”
Na veel tijd op de bank in Parijs te hebben doorgebracht, is Jayson Tatum niet zeker van LA in 2028. “Ik ga geen enkele beslissing nemen op basis van emoties”, zei hij. (Ezra Shaw / Getty Images)
De VS hebben nu vijf opeenvolgende gouden medailles voor herenbasketbal gewonnen. Ze tellen allemaal mee, maar deze voelde qua belang groter vanwege het team dat de Amerikanen naar Parijs stuurden. De namen en cv’s van LeBron James, Stephen Curry, Kevin Durant en Joel Embiid, om maar te zwijgen van de andere acht sterren, waaronder Tatum, trokken voortdurend vergelijkingen met het Dream Team van 1992. dit team niet kon winnen, wat zou dat zeggen over de toekomst van het Amerikaanse basketbal?
Dankzij de heldendaden van de drie oudere staatslieden van de Amerikanen hoefde niemand die vraag te beantwoorden. Maar het team dat de VS over vier zomers inzet, wanneer de Spelen op Amerikaanse bodem in Los Angeles plaatsvinden, zal sterk worden beïnvloed door de ervaringen van deze zomer.
Of het nu de keuze was van Amerikaanse leidinggevenden om all-in te gaan in All-Stars, in plaats van er meer rolspelers in te strooien, of hoe de spelers die in 2028 zouden kunnen terugkeren naar het team denken over de reis die ze zojuist hebben voltooid, het volgende hoofdstuk van Amerikaans basketbal op het internationale toneel zal voor een groot deel geschreven worden op basis van het hoofdstuk dat zaterdagavond zo glorieus eindigde in de Lichtstad.
“Je kunt niet iedereen tevreden houden”, zei de Amerikaanse directeur Grant Hill – die in 1996 als speler een gouden medaille won – in een recent interview met De Atletiek. “Maar ik denk dat je een gouden medaille wint en iedereen heeft het gevoel dat ze hebben bijgedragen. Ik denk dat mensen hieruit zullen komen met een positieve kijk op de hele ervaring.
“En weet je, we zullen over vier jaar dingen moeten vernieuwen en uitzoeken.”
Zoals Hill zei in dat interview, dat vrijdag voor het eerst werd gepubliceerd, was het team opgebouwd uit 11 All-Stars (12, als je Kawhi Leonard meetelt voordat hij werd vervangen door Derrick White), deels vanwege de veelzijdigheid van de topteams in de competitie. wereld, maar ook als James, Curry of Durant niet op het hoogste niveau zouden kunnen spelen.
James wordt in 2028 43. Hij zei zaterdag niet te verwachten dat hij voor Team USA zou spelen op de Spelen van Los Angeles. Curry wordt veertig, en hoewel hij zichzelf de ruimte liet om van gedachten te veranderen – ‘zeg nooit nooit’ is wat hij zei – suggereerde hij dat Parijs zijn eerste en enige Olympische Spelen zouden zijn. Durant wordt 39 en kampt de afgelopen jaren met blessures, maar hij zou gemakkelijk kunnen beslissen dat hij de herenversie van Diana Taurasi of Sue Bird wil zijn en voor een vijfde Olympisch goud wil gaan.
Zelfs als Durant gezond genoeg zou zijn om zich in te schrijven voor een nieuwe Olympische tournee, zou hij waarschijnlijk niet de alfa, dominante speler zijn die hij in zijn eerste vier Spelen was. Jrue Holiday wordt in 2028 38; hij is waarschijnlijk klaar na twee gouden medailles. Anthony Davis wordt in 2028 35 en White, die 34 wordt, zou terug kunnen komen, maar dat zou gedeeltelijk afhangen van de interesse van Davis en ook van wat voor soort team de Amerikanen willen bouwen.
De VS zouden graag nog een Olympische Spelen uit Embiid halen, die Hill met succes uit Frankrijk rekruteerde door middel van incidentele, lage druk, open discussies, terwijl de Fransen eisten dat Embiid het paspoort zou waarmaken waar hij om vroeg door voor Les Bleus te spelen.
Maar toen hem werd gevraagd wat hij vond van zijn eerste Olympische Spelen, en of hij misschien geïnteresseerd was in een volgende keer als hij in 2028 34 wordt, zei Embiid: ‘Het was een sleur.
“Dat is één ding dat ik kan zeggen als ik een paar weken weg ben van familie, weg van huis”, zei Embiid. “Maar aan de andere kant denk ik dat het door het feit dat we bij Team USA zitten, de groep jongens die we hebben, en de mensen om ons heen, het gemakkelijk hebben gemaakt om er gewoon van te genieten. En dan is Parijs ook een geweldige stad, en dan is de volgende in LA. We zullen zien. Ik weet het niet, misschien is het niet bij Team USA, misschien wel bij Kameroen, dus we zullen zien.”
Joel Embiid bracht het grootste deel van deze twee weken door met berisping van Franse fans omdat hij ervoor had gekozen om voor de VS te spelen. “Het was een sleur”, zei hij zaterdag. (Harry Langer / DeFodi-afbeeldingen via Getty Images)
De in Kameroen geboren Embiid kon niet voor zijn geboorteland spelen zonder releases van zowel FIBA als USA Basketball, aangezien hij deze zomer voor de Amerikanen speelde.
Bam Adebayo is tweevoudig Olympisch gouden medaillewinnaar. Hij wordt 31 in 2028, maar zijn coach voor de Miami Heat, Erik Spoelstra, zou wel eens de volgende coach voor Team USA kunnen zijn (Kerr heeft gezegd dat hij na de Spelen van Parijs zijn rol zal neerleggen). Spoelstra was dit jaar assistent van Kerr in het team.
“Veel mensen krijgen deze kansen niet: één om voor je land te kunnen strijden, en twee om een gouden medaille te kunnen winnen”, zei Adebayo. “Dus als je deze twee in gedachten hebt, kun je een kans als deze niet voorbij laten gaan.”
Booker is, net als Adebayo en Tatum, een veteraan van de laatste twee Olympische Spelen en wordt 31 voor de Spelen van Los Angeles. Booker nam een “mindere” rol op zich bij Team USA, in zoverre hij ervoor koos om te verdedigen, te rebounden en het vuile werk op te knappen totdat er open schoten op hem afkwamen (hij is natuurlijk een productieve scorer voor de Suns). Door te floreren in wat er van hem werd gevraagd, begon Booker elke wedstrijd op de Olympische Spelen in Parijs.
“Devin Booker is een ongelooflijke basketbalspeler”, zei Kerr. “Hij was onze onbezongen MVP – dat wilde ik alleen maar zeggen.”
Als iemand positieve gevoelens heeft over een terugkeer voor de volgende Olympische Spelen, dan is het Booker.
Het opstellen van selecties is voor de meeste landen een meer unieke, holistische benadering van het opbouwen van een nationaal team dat speelt in alle spraakmakende toernooien, inclusief de Olympische Spelen En FIBA World Cups – die nu het jaar vóór de Olympische Spelen worden gehouden.
Het probleem voor Hill en USA Basketball is dat de meeste Amerikaanse NBA-supersterren hebben besloten dat ze geen opeenvolgende zomers willen spelen. Voorlopig zal Hill dus waarschijnlijk selecties moeten samenstellen van jongere, opkomende sterren voor het WK 2027 in Qatar, en dan moeten beslissen wie van die spelers hij kan verheffen tot het Olympische team met de meer gevestigde sterren.
GA DIEPER
Zelfs voor Stephen Curry was die prestatie bij de Olympische gouden medaille belachelijk
Anthony Edwards was deze zomer op 22-jarige leeftijd de jongste speler van Team USA. Hij kwam van Kerr’s bank en genoot van een aantal grote scoringswedstrijden op de Olympische Spelen, waaronder zijn 26 punten tegen Puerto Rico. Hij heeft gezegd dat hij geïnteresseerd is in meer Olympische ervaringen voor de VS, maar niet in meer Wereldbekers.
“Hell nee,” zei Edwards, toen hem werd gevraagd of hij een tweede optreden op een WK zou overwegen.
Tyrese Haliburton is pas 24, en hij en Edwards waren de enige spelers die werden gevraagd om op de Olympische Spelen te spelen van het WK-team van 2023 dat als vierde eindigde op de Filippijnen. Maar in tegenstelling tot Edwards speelde Haliburton deze zomer de minste minuten van wie dan ook, met “DNP-coach’s beslissing” naast zijn naam in vier wedstrijden.
Als je geen non bent bij het groepsproject en toch een A🏅 krijgt pic.twitter.com/xpshYZhMyA
— Tyrese Haliburton (@TyHaliburton22) 10 augustus 2024
Haliburton kwam aan de Olympische Spelen in het besef dat zijn rol zou worden verkleind ten opzichte van die in 2023, toen hij een Amerikaans record vestigde voor assists op een WK, maar de speeltijd van Haliburton daalde toen White zich bij het team voegde.
Paolo Banchero, een ander lid van het laatste WK-team van de VS, werd serieus overwogen voor de Olympische Spelen in Parijs en is een speler die Hill graag wil zien op de komende Olympische Spelen.
Jaylen Brown, een superster bij de Boston Celtics wiens enige ervaring in het nationale team in 2019 was tijdens het WK in China, voelde zich afgewezen omdat hij niet deelnam aan het Olympische team van 2024, noch als origineel lid, noch als vervanger van Leonard. Hij was openlijk kritisch over het feit dat hij op sociale media niet op de selectie stond. Hill vertelde vorige week in All the Smoke’s ‘Open Run’ met Rachel Nichols dat Brown ‘in ’28 kandidaat zal zijn als hij mee wil.’
‘O ja,’ zei Hill. “Eén ding heb ik geleerd. In deze rol kun je niets persoonlijks opvatten. En dus heb ik niets gepersonaliseerd. Mijn doel, mijn doel is om te winnen. Zodra… dat gebeurt, draaien we om en beginnen we vooruit te kijken naar de toekomst.”
En natuurlijk zijn er een aantal huidige NBA-sterren, of borderline-sterren, of toekomstige sterren die goed zouden kunnen passen bij Team USA in 2028. Misschien zelfs een speler die nog niet in de NBA zit, zoals Cooper Flagg, die dat wel is ging op weg naar zijn eerste en waarschijnlijk enige seizoen bij Duke voordat hij prof werd.
Wat zeker is, is dat de druk om thuis te winnen groot zal zijn, en dat dit gepaard zal gaan met enorme uitdagingen van de andere topteams ter wereld, waaronder Frankrijk.
De Fransen hebben de laatste twee gouden medaillewedstrijden ternauwernood verloren van de Verenigde Staten. Victor Wembanyama is pas 20 en de superster van de San Antonio Spurs was zaterdag dominant tegen de Amerikanen met 26 punten en als aanwezigheid in de verdediging. Afgelopen juni werden vier Fransen opgeroepen voor de eerste ronde van de NBA Draft.
Zaccharie Risacher werd nummer 1 bij de Atlanta Hawks, en de Washington Wizards selecteerden de 7-voeter Alex Sarr met de tweede keuze. De Charlotte Hornets stelden Tidjane Salaün op op nummer 6, en Pacôme Dadiet werd als 25e geselecteerd door de New York Knicks. Geen van de vier maakte deze zomer deel uit van het Franse nationale team, maar het is waarschijnlijk dat ze zich allemaal bij Wembanyama en Bilal Coulibaly van de Washington Wizards kunnen aansluiten als jonge, opkomende NBA-spelers (sterren?) op het volgende WK en de Olympische Spelen.
Les Bleus is slechts één voorbeeld, hoewel misschien wel het beste, van hoe moeilijk het voor de Amerikanen zal zijn om elke vier jaar gouden medailles te blijven winnen, ongeacht wie er op de selectie staat.
“Ik leer, en ik maak me zorgen om de tegenstanders over een paar jaar”, zei Wembanyama zaterdag, met een zilveren medaille om zijn nek bungelend, niet ver van waar Tatum stond.
Op de vraag of hij bedoelde dat hij zich “bezorgd” maakte over tegenstanders in de NBA of op het internationale toneel, zei Wemby: “Overal.”
Inclusief Los Angeles, over vier jaar.
GA DIEPER
‘Alles wat ik me had voorgesteld, en meer’: de gouden medaillewedstrijd van Team USA bezegelt de erfenis van NBA-sterren
(Bovenste foto van Bam Adebayo, Jayson Tatum, Joel Embiid en LeBron James die de overwinning van zaterdag vieren: Harry Langer / DeFodi Images via Getty Images)